RUMOR VARIUS
Anno 2003 - fasciculum 149
.
RomuIus toga imperiali et corona laurea indutus apparet.
Achilles et Pyramus:
Silentium.
Silentium.
Silentium.
Silentium. Imperator manet tranquillus.
Aspectat ambos camerarios.
Romulus considit in sessibulo in proscenii media parte posito. Pyramus affert parvam mensam, in qua sunt res Imperatori solitae. Imperator co-gitabundus aspectat escaria ientaculi.
Pulsando ovum aperit.
Pyramus Achillen aspicit ope indigens.
Applari exedit.
Aliquatenus eum pudet.
Maiestas lac bibit.
Pyramus Achillen aspectat opem rogans
Coronam lauream deponit et utrique unum dat folium.
Audiuntur clamores bellici.
Pyramus Achillen aspectat opem rogans.
Pyramus tremens infundit.
Ambo timide abeunt. Imperator bibit caliculum vini asparagi. E recessu venit Germanus. Qui se movet libere et secure. Videtur esse prudens, praeter bracas ei nihil est barbaricum. Aspectat grapheum, quasi ambulet per museum, interdum aliquid notat in diario e pera coriacea sumpto. Bracatus est, vestem gerit laxam levemque, petasum latam, quae omnia praebent aspectum prorsus imbellem, excepto gladio, quo est cinctus. Germanus quasi forte inter ceteras res conspicit Imperatorem. Unus alterum aspectat stupefactus.
Illum aspectat vultu dubio.
Index verborum rariorum recentiorumve
Comoediae pars 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13
Romulus Magnus* (Pars 11)
.
*Friderici Dürrenmatt (1921-1990) Helvetii narratoris et comoediographi ingeniosi Romulus Magnus (Romulus der Grosse) comoedia historica fidei historicae contraria quattuor actibus scripta, anno 1948 primum acta, annis 1958 et 1964 retractata, anno 2000 a Nicolao Gross Germano Coreanensi in Latinum conversa.
Pyramus:
Μηνιν αειδε, θηα – ego Homerum!
Achilles:
Quacumque ratione pro certo habeo tempus nunc incipiens fore formidulosum.
Pyramus:
Medium aevum vere obscurum. Nolo esse *pessimista, sed persuasum mihi est: genus humanum e calamitate hodierna numquam recreatum iri.
RomuIus toga imperiali et corona laurea indutus apparet.
Achilles et Pyramus:
Salve Caesar.
Romulus:
Salvete. Retardatus sum. Frequentia audientiarum inexspectata fatigatus eram. Hodie bene mane adhuc somniculosus vix potui athletam transscendere adhuc ante lectum meum dormientem. Nocte praeterita plus civitatem gubernavi quam toto spatio viginti annorum, quo imperavi.
Achilles:
Certe, Maiestas.
Romulus:
Miror, quantum sit silentium. Quam vastum silentium. Omnia videntur derelicta esse.
Silentium.
Romulus:
Ubi est Rea filia mea?
Silentium.
Achilles:
Principissa –
Pyramus:
et Aemilianus –
Achilles:
et Imperatrix –
Pyramus:
administer rerum domesticarum, mariscalcus regni, coquus ceterique omnes –
Silentium.
Romulus:
Quidnam?
Achilles:
Omnes rate in Siciliam transnavigantes submersi sunt. Mari abluti sunt.
Pyramus:
Piscator quidam nuntium attulit.
Achilles:
Solus Zeno una cum camerariis suis vitam suam servare potuit nave actuaria Alexandriam vectus.
Silentium. Imperator manet tranquillus.
Romulus:
Filia mea filiusque meus Aemilianus.
Aspectat ambos camerarios.
Romulus:
Non video lacrimas in oculis vestris.
Achilles:
Sumus senes.
Romulus:
Mihi autem moriendumst. Germani me necabunt. Etiam hodie. Itaque nullo iam dolore afficior. Moriturus mortuos non deflet. Animus meus numquam firmior, numquam hilarior fuit quam nunc, ubi omnia sunt finita. Afferte cibos matutinos.
Pyramus:
Ientaculumne?
Achilles:
At Germani, Maiestas, Germani maturrime -
Pyramus:
Necnon respiciendus est luctus Imperii publicus.
Romulus:
Gerrae. Non iam exstat Imperium, quod lugeri possit. Ego ipse sic interire volo ut vixi.
Pyramus:
Ut iubes, mi Imperator.
Romulus considit in sessibulo in proscenii media parte posito. Pyramus affert parvam mensam, in qua sunt res Imperatori solitae. Imperator co-gitabundus aspectat escaria ientaculi.
Romulus:
Quare mihi ultimum ientaculum habituro attulisti detritos istos catinos lamineos, lancem istam fere diffractam?
Pyramus:
Escaria imperialia ablata erant ab Imperatrice. Erant possessa patris Imperatricis.
Achilles:
Quae nunc sita sunt in fundo maris.
Romulus:
Nil refert. In diludio cum comedam magis conveniunt escaria vetusta.
Pulsando ovum aperit.
Romulus:
Scilicet Augustus iterum non peperisse.
Pyramus Achillen aspicit ope indigens.
Pyramus:
Non peperit, mi Imperator.
Romulus:
Tiberiusne?
Pyramus:
lulii non pepererunt.
Romulus:
Nonne Flavii?
Pyramus:
Domitianus. At istius ova Maiestas tua expressis verbis comedere non desiderat.
Romulus:
Hoc ovum cuius est?
Applari exedit.
Pyramus:
Marci Aurelii, ut solet.
Romulus:
Praeter eos alius peperit?
Pyramus:
Odoacer.
Aliquatenus eum pudet.
Romulus:
Ecce.
Pyramus:
Tria ova, Maiestas.
Romulus:
Attende, haec gallina hodie plura pariet quam umquam antea.
Maiestas lac bibit.
Romulus:
Quid estis animis tam sollemnibus?
Achilles:
Per viginti annos nunc serviimus Maiestati tuae.
Pyramus:
Et viginti annos Maiestatis tuae praecessoribus.
Achilles:
Per sexaginta annos perpessi sumus paupertatem amarissimam, ut serviremus potestati imperiali.
Pyramus:
Omnis raedarius meritorius maius salarium accipit quam camerarius imperialis. Oportet hoc aliquando dicatur, Maiestas!
Romulus:
Hoc concedo. Sed considerate, quaeso, raedarium meritorium plus pecuniae accipere quam Imperatorem.
Pyramus Achillen aspectat opem rogans
Achilles:
Caesar Runcina fabricator bracarum nobis praebuit munera camerariorum in villa sua Romana officia gerentium.
Pyramus:
Quattuor milia sestertium in anno et tres vacationes postmeridianas in septimana.
Achilles:
Quibus muneribus fungentes vacabimus commentariis scribendis.
Romulus:
Condiciones sunt phantasticae. Estis liberi.
Coronam lauream deponit et utrique unum dat folium.
Romulus:
Duo folia ultima coronae meae aureae. Haec est etiam actio ultima gubernationis meae.
Audiuntur clamores bellici.
Romulus:
Qualis strepitus est?
Achilles:
Germani, Maiestas! Germani venerunt!
Pyramus:
Desideratne Maiestas fortasse gladium imperialem?
Romulus:
Num idem nondum est venditus?
Pyramus Achillen aspectat opem rogans.
Achilles:
Qui est ferrugine obsitus, et lapides Imperii pretiosi evulsi sunt ab ipsa Maiestate tua.
Pyramus:
Estne afferendus?
Romulus:
Gladii imperiales, mi care Pyrame, maxime oportet in angulo relinquantur
Pyramus:
Finivitne Maiestas tua ientaculum?
Romulus:
Paululum infunde vini asparagi.
Pyramus tremens infundit.
Romulus:
Licet abeatis. Imperator vobis non iam eget. Fuistis camerarii nulla vituperatione digni.
Ambo timide abeunt. Imperator bibit caliculum vini asparagi. E recessu venit Germanus. Qui se movet libere et secure. Videtur esse prudens, praeter bracas ei nihil est barbaricum. Aspectat grapheum, quasi ambulet per museum, interdum aliquid notat in diario e pera coriacea sumpto. Bracatus est, vestem gerit laxam levemque, petasum latam, quae omnia praebent aspectum prorsus imbellem, excepto gladio, quo est cinctus. Germanus quasi forte inter ceteras res conspicit Imperatorem. Unus alterum aspectat stupefactus.
Germanus:
Ecce Romanus!
Romulus:
Salvus sis.
Illum aspectat vultu dubio.
Index verborum rariorum recentiorumve
Comoediae pars 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13