RUMOR VARIUS
Anno 2002 - fasciculum 142
.
Sandalia deterget et exit sinistrorsum.
Atrox gallinarum gracillatio. A dextris venit coquus et abit in villam, utraque manu gallinam tenens, tertia bracchio dextro inclusa, encombomate sanguine consperso.
Iterum obdormiscit.
Mariscalcus surgit desperatus.
Indignatus tabulam geographicam convolvit. In ianua apparet Imperatrix.
Imperatrix evanescit.
Per momentum temporis suscensuit, iterum collabitur, sed turn, ne obdormiscat, desperate huc illuc cursitat.
Titubans init villam.
Ingens gracillatio. A sinistris lente claudicat Aemilianus pannis discissis indutus, macerrimus, pallidus, cappa nigra indutus, circumspectat.
Administer rerum domesticarum stupefactus figuram aspicit funestam.
Iterum circumspectat.
Considit in sella mariscalci imperialis.
Index verborum rariorum recentiorumve
Comoediae pars 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13
Romulus Magnus* (Pars 4)
.
*Friderici Dürrenmatt (1921-1990) Helvetii narratoris et comoediographi ingeniosi Romulus Magnus (Romulus der Grosse) comoedia historica fidei historicae contraria quattuor actibus scripta, anno 1948 primum acta, annis 1958 et 1964 retractata, anno 2000 a Nicolao Gross Germano Coreanensi in Latinum conversa.
Tullius Rotundus:
Documenta pretiosa Romanae artis rem publicam gubernandi ne ullo modo cadant in manus Germa-norum. At deest nobis pecunia ad eadem avehenda.
Zeno Isaurus:
Heus itaque comburitis archiva, quasi credi non possit bonos viros denique victuros esse. Profecto non servari potest vestra Roma occidentalis. Quae est funditus corrupta. Deest animus, deest vigor - vae mihi, etiam ovum calcavi! Abibo oratum.
Sandalia deterget et exit sinistrorsum.
Spurius:
Centum horas non dormivi. Centum horas.
Atrox gallinarum gracillatio. A dextris venit coquus et abit in villam, utraque manu gallinam tenens, tertia bracchio dextro inclusa, encombomate sanguine consperso.
Spurius:
Heus non iam patior istas gallinas in aeternum gracillantes! Sum fatigatus, perquam fatigatus. Ticino huc equitavi equis admissis, eheu, quantum sanguinis perdidi.
Tullius Rotundus:
Scio.
Spurius:
Septem equi.
Tullius Rotundus:
Scio.
Spurius:
Tres sagittae.
Tullius Rotundus:
I post villam. Ibi gracillatio est minor.
Spurius:
Ibi iam fui. Ibi principissa subit institutionem tragicam, et iuxta stagnum Imperator Romae orientalis orans recitat psalmos.
Mavors:
Silentium!
Iterum obdormiscit.
Tullius Rotundus:
Ne tanta voce loquaris. Alioquin expergiscet marescalcus imperialis.
Spurius:
Sum ineffabiliter fatigatus. Etiam vexor fumo, istoc fumo, qui foetet et mordet!
Tullius Rotundus:
Saltim considas.
Spurius:
Si consedero, obdormiscam.
Tullius Rotundus:
Fatigatus ut es, hoc videtur cum natura maxime congruere.
Spurius:
Nolo dormire, volo ulcisci!
Mariscalcus surgit desperatus.
Mavors:
Vah hoc loco num possum quiete consilia concipere? Ars bellica non efficitur nisi cogitatione repentina. Ut chirurgus ita dux militaris ante sectionem sanguineam oportet animum colligat. Nihil bello alicui tam immaniter nocet quam strepitus in praetorio temere factus.
Indignatus tabulam geographicam convolvit. In ianua apparet Imperatrix.
lulia:
Aebi! Aebi! Viditne aliquis Aebium domicurium superiorem?
Spurius:
Ecce mater patriae.
Tullius Rotundus:
Ille nonne adiuvat te vasa colligentem?
lulia:
Aebius hodie mane e conspectu evolavit.
Tullius Rotundus:
Ergo iam aufugit.
lulia:
Ut est Germanus.
Imperatrix evanescit.
Spurius:
Revera fugiunt Romani!
Per momentum temporis suscensuit, iterum collabitur, sed turn, ne obdormiscat, desperate huc illuc cursitat.
Mavors:
Cunctando vincemus. Condicio militaris in horas fit opportunior. Quae eo melior fit, quo plures fiunt clades. Quo magis Germani audebunt subire paeninsulam, eo magis venient in fundulum; quo fiet, ut nos in Sicilia et Corsica versantes eosdem facile possimus prosternere.
Spurius:
Primum prosternas Imperatorem!
Mavors:
Non poterimus devinci. Germanis deest classis. Itaque non poterunt aggredi nos in insulis versantes.
Spurius:
At nobis quoque classis deest! Quid ergo prosunt nobis insulae? Nos non possumus aggredi Germanos in Italia sedentes.
Mavors:
Ergo classem aedificemus.
Spurius:
Num nos aedificemus? Civitas decoxit!
Tullius Rotundus:
Haec sit cura posterior. Primum deliberemus, quomodo veniamus in Siciliam.
Mavors:
Curabo, ut mittatur nobis *tricatartum.
Tullius Rotundus:
Vin’ nos uti *tricatarto? Quod nimio constat. Usus talis navigii est ingentis pretii. Fac invenias navem actuariam.
Mavors:
Eheu nunc detrusus sum etiam ad ordinem proxenetae nautici.
Titubans init villam.
Spurius:
Germanus caput meum percussit.
Tullius Rotundus:
Scio.
Spurius:
Septem equi sub me conciderunt.
Tullius Rotundus:
Hoc narrare non desinis.
Spurius:
Heus perquam fatigatus sum.
Tullius Rotundus:
Equidem spero nos in Sicilia inventuros esse villam, quam conducamus pretio non nimis enormi.
Ingens gracillatio. A sinistris lente claudicat Aemilianus pannis discissis indutus, macerrimus, pallidus, cappa nigra indutus, circumspectat.
Aemilianus:
Estne haec villa Imperatoris Campaniensis?
Administer rerum domesticarum stupefactus figuram aspicit funestam.
Tullius Rotundus:
Quis es?
Aemilianus:
Phantasma.
Tullius Rotundus:
Numquid vis?
Aemilianus:
Imperator est pater nostri omnium, nonne?
Tullius Rotundus:
Pater omnium patriam amantium.
Aemilianus:
Ego amo patriam. Veni, ut patriam viserem.
Iterum circumspectat.
Aemilianus:
En sordidam cohortem gallinarum. Villam inquinatam. Grapheum. Supra stagnum est figura Veneris dilapsa, hedera, muscus, ubique in malis herbis latent ova - nonnulla iam soleis meis sunt contrita - et aliquo loco certe dormit Imperator.
Considit in sella mariscalci imperialis.
Aemilianus:
Tun’ es Tullius Rotundus administer rerum domesticarum?
Tullius Rotundus:
Men’ novisti?
Aemilianus:
Nos saepe una vinum bibimus canticaque cantavimus, saepe noctibus aestivis.
Tullius Rotundus:
Non recordor.
Aemilianus:
Nimirum. Interim periit regnum mundanum.
Spurius:
Sum fatigatus, sum prorsus fatigatus.
Tullius Rotundus:
Intellego. Bello pugnasti. Pro patria sanguinem effudisti. Numquid vis?
Aemilianus:
Potesne aliquid facere contra Germanos?
Tullius Rotundus:
Quod statim hodie nemo facere potest. Nos iis resistimus in tempus longum. Molae Dei molunt lente.
Aemilianus:
Ergo nihil potes facere pro me.
Tullius Rotundus:
Bono animo es. Germani vincentur altiore cultu nostro civili.
Spurius:
Sum fatigatissimus.
Index verborum rariorum recentiorumve
Comoediae pars 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13