RUMOR VARIUS
Anno 1979 - fasciculum 13
.
Ein Klassenraum. Die Schüler sitzen auf der rechten Seite, der Lehrer tritt von links auf.
Die Schüler lachen.
Die Schüler sprechen untereinander.
Marcus meldet sich.
Der Esel aus dem Hintergrund: Iah! Iah!
Der Esel: Iah! Iah! Gallus tritt auf mit dem Esel.
Magister: Heus puellae, vos nunc interrogo!
Magister: Mehercle, asine, bene Latine doctus es!
Asinus doctus vel sapientia invicta (Pars I)
.
Personae
Magister
Aulus
discipulus
Lucius
discipulus
Marcus
discipulus
Paulus
discipulus
Gallus
servus
Asinus
Rufus
agricola
Pomponia
Rufi uxor
Titus
Rufi Pomponiaeque filius
Ein Klassenraum. Die Schüler sitzen auf der rechten Seite, der Lehrer tritt von links auf.
Magister:
Salvete, discipuli!
Discipuli:
Salve, magister!
Magister:
Heus pueri, vos nunc interrogo! Paule, quot sunt septem et duo?
Paulus:
Decem.
Magister:
Oiei, oiei, falsum est.
Paulus:
Octo.
Magister:
Pro luppiter, quam stupidus est Paulus!
Die Schüler lachen.
Magister:
Vos ridetis? Semper ridere stultorum est. Luci, responde: quot sunt septem et duo?
Lucius:
Nescio.
Magister:
Luci, luce!
Lucius:
Nescio lucere nec respondere.
Magister:
Bene video, nebulo, nam in capite tuo multa nox est.
Die Schüler sprechen untereinander.
Magister:
Tacete, discipuli, moneo vos, ut verba mea memoria teneatis.
Marcus meldet sich.
Magister:
Marce, quid est?
Marcus:
Caelum serenum est, optamus, ut hodie in silva ludi faciantur.
Magister:
Tacete, pigri estis! Discipulos pigros non modo verbis castigo sed etiam virgis. Itaque moneo vos, ut…
Aulus:
Stupidus est qui pigros monet, pigri manent pigri.
Magister:
Cavete pessimi! Vix tempero manibus!
Der Esel aus dem Hintergrund: Iah! Iah!
Magister:
Quid hoc novae rei?
Der Esel: Iah! Iah! Gallus tritt auf mit dem Esel.
Gallus:
Saluto te, magister benigne!
Magister:
Salvus sis!
Gallus:
Saluto magistrum clarum et benignum!
Magister:
Quid optas, mi fili?
Gallus:
Saluto magistrum clarissimum et benignissimum!
Magister:
Iam satis salutatum est. Iterum te interrogo: quid me vis?
Gallus:
Bene facis, vir optime, libenter respondeo. Ego quidem servus sedulus sum, noctes ac dies laboro. Numquam mihi otium est. Dominus autem meus molestissimus est, me semper incitat, vituperat, vexat, castigat.
Asinus:
Ita ut dicis.
Magister:
Mehercle, asine, bene Latine doctus es!
Asinus:
Hoc luce clarius… doctissimus quidem sum. Libros Latine scriptos legere possum et voce mea multos
homines delecto. Sum excelsa statura, colore candido et nigris oculis.
homines delecto. Sum excelsa statura, colore candido et nigris oculis.
Paulus:
Quid ille narrat?
Lucius:
Quid audio?
Asinus:
Bene audis, optime! Avidi gloriae sumus. Dominus noster rusticus ac illiteratus est et Latinitate culinaria utitur. Itaque vitam inopem sustentat, numquam rem faciet.
Gallus:
Ante lucem villam domini reliquimus. Italiam lustrabimus atque gloriam opesque inveniemus, nam docti et facundi sumus.
Discipuli:
Pro delectamento nos habent!
Magister:
Satis iam verborum est. Asine, nunc age, da nobis exemplum aliquod sapientiae tuae. Responde: quot sunt viginti et decem?
Asinus:
Triginta.
Magister:
Bene! Quot sunt triginta et triginta?
Magister: Heus puellae, vos nunc interrogo!
Magister: Mehercle, asine, bene Latine doctus es!