RUMOR VARIUS
|
|
Anno 1999 - fasciculum 130
Proverbia Hispanica
. Quien miel se hace, moscas le comen. Eum, qui mel se facit, muscae comedunt. * Juegos, pendencias y amores igualan a los hombres. Ludi, rixae amoresque viros adaequant. * Quien no sabe callar, no sabe hablar. Ille, qui tacere nescit, loqui quoque nescit. * Sea milagro y hágalo el diablo. Sit miraculum etiamsi diabolus faciat. * Cuando en verano es invierno y en invierno verano, nunca buen año. Aestate cum est hiems et hieme cum est aestas, annus numquam bonus est. * * * Bien ama quien nunca olvida. Ille, qui numquam obliviscitur, bene amat. * La verdad aunque amargue, se diga y se trague. Verum, etiamsi amarum sit, dicatur et feratur. * Cada hombre cuerdo lleva un loco dentro. Omni in homine prudenti insanus inest. * No alabes lo que no sabes. Ne laudaveris, quae nescis. * No hay amor sin dolor. Non est amor sine dolore. * Al que yerra, perdónale una vez, más no después. Ei, qui errat, primum ignosce, sed postea non iam. * * * La justicia no corre, pero alcanza. Iustitia non currit, sed assequitur. * El ruin de Roma, en mentándole luego asoma. Romae ruina si memoratur, statim apparet. * No es la miel para la boca del asno. Mel asini rictui non convenit. * Ayúdate, que yo te ayudaré. Adiuva te ipsum, ut te adiuvem. In Latinum vertit Daniel Weissmann |
|
© Editions Eclectica 2006-2009 | Contact Réalisation NetOpera | PhotOpera |