O flos, qui nocte in somnis modulamina amoris
Effingis volucrum et luce nitente dies,

O flos, cui ignotum est hominum miserabile fatum,
Quam fortunatus, quam mihi dissimilis!

Nocturnum tempus tibi somnia dulcia gignit,
Contra horrenda necis fert simulacra mihi.

Cras tu perlaetus numerabis spicula solis,
Vulnera ega afflictus dinumerabo mea.

O flos, candide flos, quem nulla malestia torquet,
Noctem unam possim vivere more tuo.