Eclectica
 
 
 



Imprimer


RUMOR VARIUS
Anno 1980 - fasciculum 21
De vino (Mani Matteri carmina duo: De Eskimo; Lotti)

.

Notum est populos iam antiquos potionem illarn uvis expressam et humanam mirabili modo mentem mutantem libenter bibisse poetasque eorum illius laudem magna voce cecinisse. Constat etiarn homines omnium temporum gentium animique et corporis generum semper vino gavisos esse. At quis vestrum fabulam praeclaram illius Polyphemi, qui cupiditate vini sollicitatus uno oculo privatus est, ignoret? Eodem modo et hodie viri aliter fortes nec laboribus vitae nec dolis muliebribus aliisque incommodis humanis indulgentes facile caecantur et superantur.
Cottidie fere vini cultus celebratur: in baptizandis infantibus, in celebrando natali die, pridie Kalendas lanuarias, in omnibus festis sanctis et profanis immoque in homine humando quam maximis vini copiis ventrem implere boni et probi viri esse videtur. Sunt etiam, qui vinum curas abluere seque antea maestos laetos reddere posse arbitrentur. Quam dementiam!
Alii contra inviti, sed verbis "Bibe nobiscum, ne sis tam obstinatus!" inducti metuentesque ignominiam, quam accipere se putant abstinentes, vinum potant.
Negare plerosque bibentes numquam vel raro damnis aliquibus affici nolim nec ipsius cuiusque guttis uvarum sanguinis invideam. Tamen rnilia et virorum et feminarum, immo adulescentulorum puellarumque vini cupidini obnoxiorum non memorare nequeo. Multa in cannabim aliaque venena praestigiis fallentia dicuntur — et merito! Sed ne obliviscamur venenum idem periculosum et multo plures afficiens, venenum enim Bacchi! Adsimus miseris temeto aegrotis, ne diutius irrideamus abstinentes! Nam facile est bibere societate bibente, verae autem virtutis est potius poculum liquore fallaci completum repudiare quam detrimenti aliquid seu corporis seu animae capere. Festivos ut habeatis dies quam maxime sobrios, optat vester
Martinus Meier
P.S.: Non modo vinum, sed etiam musicam periculosam esse posse nos docet Mani Matter in suo cantu praeclaro de Eskimo (1):

De Eskimo

Notus vobis iam sermo
misero de Eskimo
in Groenlandia modo
tristi olim mortuo?

Quem implevit radio (2)
musicarum gaudio;
dicens: "Et possum ego!"
incidit fato malo.

Nam se clavichordio
delectavit non novo,
quod pro vase oleo
emerat balaeneo.

Sed cum clavichordio
cecinisset in domo,
ursus intrat subito
captans eum unguo.

Semper ars periculo!
Sic defunctus Eskimo.
Et discendum ex eo:
ne tu clavichordio
delecteris non novo,
si eodem non fato
affici tu velis, quo
olim miser Eskimo!



Lotti
(Ds Lotti)

Verba repetenda:
Lotti strabo, Lotti strabo,
oculos quo mittat, semper ignorabo,
Lotti strabo, Lotti strabo est.


Sicut Catilina, quem acceperam
olim subvertisse totam publicam
rem, armis fuisse hostem maximum,
puella oculis est haec periculum.

Lotti strabo,…

Nisi ignoratis posse oculos
puellae perturbare nostros animos,
duplex scitis esse hanc periculum
spectans semel, duos vulnerans viruml

Lotti strabo,…

Cum migrat per vias, viri miseri:
linquit adamantes hic atque ibi.
Amor e sinistro mittit oculo
tela dextrum, in sinistrum e dextro!

Lotti strabo,…

Eam esse puellam pulchram haud nego,
sed si eam vides, semper memento:
est periculosa simul puellula,
bis magis quam esse solet femina!


1) Eskimo (indekl.), m.: der Eskimo
2) radio, -ionis, f.: Kurzform für radiophonia

 
© Editions Eclectica 2006-2009 |  Contact Réalisation NetOpera | PhotOpera